პაულო კოელიო „ალქიმიკოსი“


ალქიმიკოსი

„როცა  შენს  ირგვლივ  ერთი  და  იგივე  ადამიანები  ტრიალებენ  როგორღაც  თავისთავად  ხდება,  რომ   ისინი  შენს  ცხოვრებაში  იჭრებიან. შერე კი თანდათან  იმასაც  ცდილობენ,  როგორმე  შეგცვალონ  და  მათი სურვილისამებრ  თუ  არ  შეიცვლები, ბრაზდებიან.  ყოველმა  მათგანმა ხომ  ზუსტად  იცის,  როგორ უნდა  იცხოვრო  ამქვეყნად.“

„ტყუილია,  რომ  რაღაც  მომენტში  ჩვენი ცხოვრება ჩვენ აღარ გვემორჩილება და მას ბედისწერა მართავს.“

„ადამიანებთან საუბარი ძალიან ძნელია:რაღაცას მოგატყუებენ, შენ კი ზიხარ შეფურთხებულივით და არ იცი, რა უპასუხო.“

„სიყმაწვილეში ყველა ადამიანმა იცის, რა ბედი ელის. ცხოვრების ამ პერიოდში ყველაფერი გასაგებია და ყველაფერი-შესაძლებელი. ამიტომ არ ეშინიათ:ოცნებობენ და ისწრაფიან  იმისკენ, რისი გაკეთებაც სურთ. მაგრამ დროთა განმავლობაში იდუმალი ძალა არწმუნებთ,  რომ ოცნების  ასრულება  შეუძლებელია.“

„სამყაროს სული ადამიანთა ბედნიერებით იკვებება. ბედნიერებით,  მაგრამ,  ამასთან  ერთად,  უბედურებით,  შურითა  და  ეჭვებითაც. ადამიანს მხოლოდ  ერთადერთი  მოვალეობა აკისრია  ამქვეყნად:ბოლომდე  მიჰყვეს  თავის ბედს.“

„ვერავის  შეჰპირდები  იმას,  რაც  არ გეკუთვნის,  ამით  ფლობის  უფლებას  დაკარგავ.“

„სასურველს  რეალობად  მივიჩნევთ  და სამყაროს  ისეთს  კი არ  ვხედავთ,  როგორც  არის,  არამედ  ისეთს,  როგორიც  ჩვენ  გვინდა,  რომ  იყოს.“

„ბოროტება  ის  კი არ  არის,  რაც  ადამიანის ბაგეებს გადაცდება,  არამედ ის, რაც იქიდან გამოდის.“

დატოვე კომენტარი